1.png
2.png
3.png
previous arrow
next arrow

unia

programy rzadoweepuapBiuletyn Informacji Publicznej


http://ospblizanow.pl/

Według zapisów w kronice, Ochotnicza Straż Pożarna w Blizanowie powstała w 1903 roku, a pierwszym jej Naczelnikiem był Druh Hieronim Czerkawski. W tym samym roku, tj. kiedy naczelnikiem pozostawał założyciel straży, staraniem wszystkich mieszkańców wybudowano drewnianą remizę strażacką. Stanęła ona na gruntach parafialnych. Bardzo duży wkład w budowę tego budynku wnieśli ówcześni właściciele okolicznych dóbr. Największy jednak wkład w zorganizowanie prac wniósł proboszcz parani Blizanów Bolesław Choroszyński.

Wszyscy naczelnicy OSP od początku powstania jednostki:

Czerkawski Hieronim
Wrotecki Michał
Jaśniewicz Marcin
Baranowski Franciszek
Sudolski Władysław
Durajski Franciszek
Jędrusiak Jan
Ruciński Czesław
Dominiak Bolesław
Jędrusiak Zenon
Babiarczyk Edward
Musiałek Wojciech
Bryła Mirosław
Malesza Janusz
Kasprzyk Marek Andrzej

Jurek Łukasz

Prezesi OSP:

Fengier Tomasz
Wieczorek Wacław
Babiarczyk Edward
Gorzkiewicz Józef
Pabisiak Zdzisław
Niciejewski Tomasz

Paluszczak Robert

Janas Bartłomiej

Od początku powstania organizacja posiadała swój sztandar. Pierwszy egzemplarz uległ szybkiemu zniszczeniu w bliżej nieokreślonych okolicznościach. Wobec tego 1910 roku jednostka otrzymała nowy sztandar, który do chwili obecnej jest pieczołowicie przechowywany.
Członkowie jednostki w pierwszych latach swego istnienia dzielili się na dwie grupy - oddział tzw. Toporników i Oddział Sikawkowy.
W 1911 roku jednostka - za zasługi w działalności strażackiej - otrzymała sikawkę ręczną na czterech kołach, tak zwaną „Romanówkę".

Przed rokiem 1939 jednostka zakupiła samochód ciężarowy, który służył do dnia wybuchu wojny. W czasie wojny okupant zarekwirował samochód, sprzęt pożarniczy oraz instrumenty dęte. Po zakończeniu wojny jednostka rozpoczęła na nowo swoją działalność, kontynuując ją do dziś.

Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Blizanowie jest włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo - Gaśniczego. Z roku na rok wzrasta ilość interwencji naszej jednostki. OSP jest dysponowana nie tylko do likwidacji zdarzeń pożarowych, ale także do miejscowych zagrożeń, takich jak wypadki drogowe, usuwanie skutków wichur, powodzi, lokalnych podtopień gruntów i zabudowań, usuwania kokonów szerszeni i wielu innych.
Wyposażenie jednostki stanowi samochód gaśniczy marki Star 266 na podwoziu terenowym. W ostatnich trzech latach jednostka doposażona została w sprzęt: pachołki ostrzegawcze z pomarańczowymi lampami błyskowymi, dwie piły STIHL: do cięcia stali i betonu oraz do drewna, dwa aparaty nadciśnieniowe z maskami do ochrony dróg oddechowych, sprzęt łączności radiowej - radiotelefon samochodowy i przenośny firmy Motorola, mundury koszarowe i bojowe, pompę pływającą NIAGARA, walizkę opatrunkową, hydrauliczne urządzenie ratownicze LUKAS, oraz sprzęt i armaturę wodną.
W roku 1992 działacze OSP doszli do wniosku, że ówczesna siedziba tj. remiza strażacka stała się zbyt mała. Dlatego też podjęto starania mające na celu dobudowanie skrzydła do istniejącego już budynku, które spełniałoby rolę zaplecza. W 2004 r. rozbudowa została zakończona dzięki pomocy władz samorządowych Gminy Blizanów i Zarządu Powiatowego Związku OSP RP.

Ochotnicza Straż Pożarna w Jankowie powstała 8 lipca 1933 roku z inicjatywy Leona Rosiaka, który był jej pierwszym Naczelnikiem – pierwszym prezesem został Narcyz Szujewski. Swój akces przynależnościowy do OSP Janków wyraziło wtedy 21 członków czynnych i 15 członków popierających.
W 25 dni po wyzwoleniu spod okupacji niemieckiej reaktywowana została działalność OSP.
W dniu 5 sierpnia 1947 roku nastąpiło poświęcenie i wręczenie pierwszego sztandaru a pod koniec tego samego roku powstała propozycja budowy nowej remizy.
W uznaniu za aktywną działalność przydzielono motopompę, a w październiku 1959 roku zakupiono wóz bojowy.
W roku 1967 oddano do użytku nowowybudowany garaż .
Lata 1961-1979 to okres pracy nad utrzymaniem obiektu i działania ratowniczo- gaśnicze.
W 1980 roku zakupiono samochód marki „Żuk”, który przystosowano tak, by spełniał warunki wozu bojowego.
Wielkim świętem OSP był jubileusz 50-lecia, który odbył się 3 września 1989 roku. Okres 1991-1995 to czas remontów i rozbudowy sali – zaplecze kuchenne, sanitarne i c.o.
3 września 1995 roku Jednostka obchodziła jubileusz 60-lecia połączony z wyświęceniem i wręczeniem drugiego sztandaru ufundowanego przez społeczeństwo Jankowa i okolic.
W maju 1998 roku zakupiono kolejny samochód „Żuk”, który zastąpił wysłużony samochód tej samej marki.
W związku z tym Jednostka została przekwalifikowana z typu „M” do typu „S”. Kolejny sukces to rok 1999 kiedy to Jednostka po wielkich staraniach wzbogaciła się o nowy typ samochodu gaśniczego marki STAR (GPA) który został wyświęcony i oddany do eksploatacji w dniu 1 lipca 2000 roku. W dniu 22 września 2002 roku Jednostka obchodziła jubileusz 70-lecia istnienia. Za całokształt pracy Jednostka została odznaczona przez Zarząd Główny Związku OSP RP Srebrnym Medalem „Za zasługi dla pożarnictwa”

Prezes - Tomasz Połchowski

Ochotnicza Straż Pożarna w Jarantowie powstała w 1919 roku. Prezesem został wybrany dziedzic majątku Jarantów - Włodzimierz Radoński, a naczelnikiem Władysław Dużyński, który piastował tą funkcję do 1940 roku. Ówczesna OSP nie miała remizy - sprzęt, który posiadała, tj. sikawkę ręczną na podwoziu konnym, bosaki, drabinę, topory, hełmy, umundurowanie i kilka węży - znajdował się w pomieszczeniach majątkowych. W 1938 roku nowym prezesem wybrany został zarządca majątku Jarantów - Józef Bretes.
W czasie okupacji naczelnikiem został Niemiec o nazwisku Kurz. Na remizę zaadaptowano mały budynek obory należącej do jednego z mieszkańców Jarantowa - Józefa Borowskiego - tak było aż do końca okupacji.
Po wyzwoleniu OSP zaczęła na nowo się organizować. Po pewnym czasie, z powodu braku własnej remizy i strat w sprzęcie (sikawkę zniszczono w czasie okupacji) zmalało zaangażowanie członków, aż całkowicie przestała działać na okres prawie 20 lat.
W 1967 roku były strażak i naczelnik - Józef Kuś, członek Prezydium GRN w Lipem, wspólnie z Bogumiłem Mikołajczykiem - Przewodniczącym na jednym z posiedzeń podjęli uchwałę o ponownym zorganizowaniu OSP w Jarantowie. 28.03. 1968 r. w Szkole Podstawowej w Jarantowie odbyło się zebranie, po którym do nowo powołanej OSP wstąpiło 42 członków czynnych i 6 wspierających.
Do Zarządu wybrani zostali następujący druhowie: Prezes- Kazimierz Głuszyński, Wiceprezes - Kazimierz Bocian, Naczelnik – Kazimierz Karpacki, Sekretarz - Józef Kuś, Skarbnik - Józef Ślusarek,
Gospodarz - Michał Michalski oraz członkowie Zarządu: Bogumił Mikołajczyk i Zygmunt Ratajczyk. Wybrany Zarząd, po zarejestrowaniu w Sądzie, zaczął aktywnie działać. W 1959 roku OSP Jarantów otrzymała pierwszą motopompę, z którą wzięła udział w zawodach sportowo-pożarniczych, zajmując w nich 3 miejsce.

Nowy Zarząd rozpoczął starania o zakup nowej działki i budowę remizy. Na kupno działki otrzymano dotację z Prezydium GRN w Lipem i po porozumieniu się z właścicielem - Władysławem Dłużyńskim, dokonano transakcji. Po uzyskaniu dokumentacji i pozwolenia przez Wojewódzką Komendę OSP w Poznaniu, przystąpiono do budowy remizy. Fundusze na budowę pozyskiwano organizując zabawy taneczne. Prace budowlane rozpoczęto dopiero w 1970 roku przy udziale wszystkich strażaków i całego społeczeństwa Jarantowa, by w roku 1972 oddać gotowy budynek remizy do użytku. Nowy budynek służył nie tylko do przechowywania umundurowania i sprzętu bojowego, którego z każdym rokiem przybywało, lecz także jako lokal do organizowania zabaw tanecznych, uroczystości weselnych, pokazów kina objazdowego, oraz do nauki religii na poziomie Szkoły Podstawowej.
Ważnym wydarzeniem w dziejach OSP Jarantów było zorganizowanie po raz pierwszy gminnych zawodów sportowo-pożarniczych, które odbyły się 11 lipca 1978 roku. Zawody odbywały się następnie w latach 1983, 1992, 2001, a ich poziom przygotowania był zawsze wysoki. Mimo corocznego udziału jednostka nie miała w nich większych osiągnięć, l miejsce wywalczyła tylko raz – w 1984 r. w Jastrzębnikach. W 1981 r. powstała sekcja młodzieżowa OSP Jarantów, która od tamtej pory co rok uczestniczy w zawodach sportowo-pożarniczych. W tym samym roku, w Święto Odrodzenia Polski odbyła się w remizie OSP Jarantów uroczysta sesja GRN z siedzibą w Blizanowie, z udziałem władz gminnych OSP oraz przedstawiciela wojewody kaliskiego. Z uroczystością wiązało się oddanie do użytku 2-kilometrowego odcinka drogi o nawierzchni asfaltowej, łączącej miejscowość Jarantów i Jarantów Kolonia. Wartość bojowa Jednostki pokaźnie wzrosła w październiku 1985 r., kiedy Komenda Rejonowa Straży Pożarnych w Pleszewie przyznała beczkowóz strażacki Star -25, który miał zastąpić używany dotychczas traktor z przyczepą. Wyposażenie OSP Jarantów w samochód gaśniczy spowodowało wyjazdy do pożarów poza teren gminy Blizanów, np. do Prażuch, Wielołąki, jak i kilkudobowej akcji gaszenia lasów w rejonie Świerczyna-Orlina.W 1989 roku w zamian za mocno wyeksploatowanego Stara 25 OSP otrzymała nowy samochód bojowy Star 266, który znajduje się na wyposażeniu Jednostki do dzisiaj i jest niezawodny w niesieniu każdej pomocy.
Wyjątkowym i zaszczytnym wydarzeniem w historii OSP był wyjazd do Włocławka latem 1991 roku i udział kilkunastu strażaków / Jarantowa w zabezpieczeniu przeciwpożarowym i porządkowym wizyty Ojca Św. Jana Pawła II.
Z dużym udziałem członków OSP, na rzecz społeczności Jarantowa została zakończona w 1991 roku budowa linii telefonicznej, w 1995 roku budowa wodociągu, co umożliwiło doprowadzenie wody bieżącej do strażnicy, a w 1996 roku, przy pomocy finansowej Urzędu Gminy - odnowiono i powiększono boisko sportowe. W 1992 roku przy OSP Jarantów powstała sekcja piłkarska, która niemal corocznie uczestniczy w gminnych rozgrywkach drużyn strażackich i ma na swym koncie zdobyte w rym samym roku I miejsce. W 2001 roku powstała młodzieżowa sekcja tenisa stołowego, która odnosi sukcesy także poza granicami naszej gminy.
W 2000 i 2011 roku odbyły się Dożynki Gminne. Impreza ta wymagała szeregu przygotowań i prac związanych z odnową elewacji remizy.

Prezes - Karol Kwaśniewski


Ochotnicza Straż Pożarna w Jastrzębnikach powstała w 1908 roku, a jej założycielem był Włodzimierz Szulc. Pierwszy Zarząd pracował w składzie: Seweryn Chrzanowski, Maksymilian Dąbrowski i Antoni Piłaciński. Utworzono trzy oddziały: pompowniczy, sikawkowy, beczkowy.
Pierwszą, drewnianą strażnicę zbudowano w 1932 roku, a po pożarze w roku 1933 wybudowano nowy, murowany obiekt. Działalność organizacyjną przerwała II wojna światowa.Natychmiast po zakończeniu działań wojennych Jednostka reaktywuje się pod kierownictwem Zarządu w składzie: Adam Jędrzejak, Szczepan Ginalski oraz Czesław Krawczyk. W roku 1947 ze składek mieszkańców zakupiono Sztandar Strażacki, natomiast w roku 1949 z funduszy własnych zakupiono samochód „Morris", który służył OSP do 1962 r. W tym samym roku strażacy rozpoczęli budowę Domu Kultury, którą przy pomocy funduszy gminnych i powiatowych ukończono w roku 1971.
W 1965 roku przebudowano natomiast budynek strażnicy, który służy Jednostce do dzisiaj.

W uznaniu za stan wyszkolenia pożarniczego i umiejętności strażaków w 1973 roku Komenda Powiatowa Straży pożarnej przydzieliła Jednostce samochód marki „Żuk". Od tego okresu Ochotniczą Straż Pożarną w Jastrzębnikach uznano za Jednostkę typu „S". W uznaniu zasług za działalność pożarniczą oraz kulturalną Jednostka została w roku 1984 odznaczona Złotym Medalem „ Za zasługi dla Pożarnictwa".
W roku 1994, na wniosek Społecznego Komitetu Fundacji Sztandaru w Jastrzębnikach, ze składek mieszkańców oraz osób i organizacji zaprzyjaźnionych z Jednostką, nadano nowy Sztandar Związku OSP.

Wiceprezes OSP - Leszek Filipowicz


W roku 1958 pomysłodawcami założenia Ochotniczej Straży Pożarnej w Korabiu byli: Franciszek Koszela, Władysław Gabrysiak i Władysław Talar. W szeregi zorganizowanego oddziału OSP w Korabiu wstąpili mieszkańcy wsi Korab: Władysław Gabrysiak, Józef Machlański, Władysław Talar, Marian Jarzębski, Franciszek Jarzębski, Tomasz Jarzębski, Szczepan Haraś, Wincenty Klimczak, Bronisław Kasprzyk, Jan Kopała, Czesław Nowak, Józef Maleszka, Marian Mostowiak, Józef Michalak, Marian Wypych, Piotr Bażant, Józef Bażant, Józef Sobczak, Stefan Juszczak, Franciszek Maleszka, Marian Holka, Józef Kasprzyk, Marian Dębiński, Sławomir Reśliński, Mieczysław Gabrysiak, Stanisław Michalak, Bronisław Małecki, Stefan Koszela, Walenty Grochowicki, Józef Rutkowski, Mieczysław Waliszewski, Józef Garbysiak, Seweryn Pik, Leon Kaczor, Marian Wcisły. Do Zarządu OSP w Korabiu zostali Prezes - Władysław Gabrysiak, Naczelnik - Talar Władysław, Sekretarz - Franciszek Maleszka, Skarbnik - Marian Mostowiak, gospodarz - Franciszek Jarzębski.
Dzięki ofiarnej pomocy Franciszka Koszeli i mieszkańców wsi Korab, w roku 1958 na placu ofiarowanym przez Szczepana Harasia, Władysława Talara i Jana Kopały została wybudowana kryta papą, murowana remiza strażacka.
W roku 1959 poczyniono starania o zakup motopompy - ówczesny Zarząd wszedł w porozumienie z Zarządem OSP Winiary, który nieodpłatnie przekazał motopompę na rzecz OSP Korab.
W roku 1986 na walnym zebraniu został wybrany nowy Zarząd OSP Korab. Prezesem został Zenon Krawczyk, Naczelnikiem Edward Raczyk, Sekretarzem Franciszek Maleszka, Skarbnikiem Tomasz Jarzębski, do komisji rewizyjnej zostali wybrani: Przewodniczący Marian Reśliński, Członkowie Andrzej Bażant i Władysław Haraś.
W 1994 roku został postawiony maszt, na którym zamontowana została syrena alarmowa.
W 1996 roku, ówczesny radny wsi Korab, Bogumił Kawecki w porozumieniu z Zarządem OSP Korab i Zarządem Gminy zdecydowali o wykupie od jednostki wojskowej samochodu Star 600, który po niezbędnej przeróbce został przekazany jako samochód bojowy OSP Korab. Koszt zakupu i przeróbki samochodu został w całości pokryty przez Urząd Gminy w Blizanowie.
W 2001 roku na walnym zebraniu sprawozdawczo-wyborczym wybrany został nowy Zarząd OSP Korab. Prezesem wybrany został Zdzisław Furmaniak, Wiceprezesem Marian Sobczak, Naczelnikiem Ryszard Raczyk, Zastępcą Grzegorz Przybył, Skarbnikiem Marek Rybarczyk, Sekretarzem Krzysztof Michalak, Gospodarzem Stanisław Holka. W skład komisji rewizyjnej weszli: jako Przewodniczący Jan Bażant, Członkami zaś zostali: Bogumił Kawecki i Paweł Furmaniak. Wtedy też podjęto decyzję o kapitalnym remoncie strażnicy - wymieniona została konstrukcja dachowa, instalacja elektryczna, podłoga, wygospodarowano 2 pomieszczenia na zaplecze kuchenne i pomieszczenie na WC. W 2002 r., w obecności władz gminnych z Wójtem - Stanisławem Urbaniakiem na czele, dokonano uroczystego otwarcia strażnicy po przeprowadzonym remoncie.

Prezes - Kaźmierski Dawid


Ochotnicza Straż Pożarna w Lipem została utworzona w 1948 roku. Jej założycielami l byli mieszkańcy wsi Lipe i Lipe Trzecie. Na pierwszego Prezesa Zarządu powołali Druha Stanisława Buszewskiego, który pełnił tę funkcję do 1982 roku. Początkowo jednostka wyposażona była tylko w sikawkę ręczną przenośną i węże  tłoczone o długości 80 metrów, prądownice, bosaki, tłumnice i syrenę ręczną. Sprzęt p-pożarowy przechowywany był w wydzielonym pomieszczeniu w gospodarstwie Druha Jana Murawskiego. Staraniem Zarządu w 1958 roku od Druha Jana Murawskiego zakupiono działkę pod budowę remizy strażackiej. Przy bardzo dużym zaangażowaniu członków i mieszkańców wsi, w tym samym roku rozpoczęto budowę strażnicy, którą oddano do użytku w 1959 roku.
W 1960 roku Zarząd zakupił od Przedsiębiorstwa Budowy Kopalń Rud w Bytomiu motopompę strażacką M-800 z silnikiem spalinowym i wózkiem pod motopompę oraz węże ssawne i tłoczone z prądownicą.
Następnym, bardzo ważnym wydarzeniem był zakup w 1970 roku samochodu „Żuk" A-03 od Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska" w Blizanowie. Samochód ten został wyremontowany i przystosowany do potrzeb ratowniczo-gaśniczych.
W 1976 roku Komenda Rejonowa Straży Pożarnej w Pleszewie przekazała Jednostce w użytkowanie motopompę M-800 PO-5.
Sprzęt p-pożarowy, który posiadamy poddawany jest okresowej konserwacji i naprawom w celu zachowania gotowości do prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczych.
Strażnica jest również systematycznie remontowana, m. in. w 1987 roku wymieniono okna, wykonano elewację zewnętrzną oraz wymieniono pokrycie dachu z eternitu na blachę. Następnie w 2002 roku przeprowadzono modernizację strażnicy: wymieniono instalację elektryczną, ocieplono ściany, założono karton-gips, w całym budynku założono płytki podłogowe, pomalowano wnętrza oraz odnowiono elewację zewnętrzną.
Odnowiona i wyposażona w sprzęt gospodarstwa domowego strażnica służy mieszkańcom okolicznych wsi do organizowania spotkań i przyjęć okolicznościowych.
Jednostka zrzesza obecnie 18 członków czynnych i 2 członków wspierających, mieszkańców wsi: Lipe, Lipe Trzecie i Dębniałki Blizanowskie.
Od 1986 roku funkcję Prezesa Zarządu pełni Druh Bogumił Pośpiech. Oprócz działalności ratowniczo-gaśniczej OSP prowadzi również działalność prewencyjną i kulturalno-sportową. Jednostka bierze udział w zawodach sportowo-pożarniczych, a także w latach 1974 i 2003 organizowała zawody na szczeblu gminnym.
Bierze również udział w organizowanym przez Zarząd Gminny OSP i Gminny Ośrodek Kultury turnieju piłki nożnej i tenisa stołowego.
Od 2001 r. organizuje się w kościele parafialnym koncert kolęd w wykonaniu Orkiestr Dętych z Blizanowa i Rychnowa. Wszystkie imprezy, takie jak: festyny, dożynki, zabawy taneczne, uroczystości kościelne są obsługiwane i zabezpieczane przez strażaków pod względem bezpieczeństwa i organizacji.

Prezes - Krzysztof Komorski


W roku 1911 proboszcz parafii rzymsko-katolickiej, budowniczy obiektów kultu sakralnego i kulturalnego, organizator szkół prywatnych w Kokaninie i Pawłówku, ksiądz kanonik Józef Szafnicki zorganizował Ochotniczą Straż Pożarną w Kokaninie. Powstały oddział został podzielony na dwa oddziały - oddział w Kokaninie i oddział w Pawłówku. W szeregi zorganizowanego oddziału OSP w Pawłówku wstąpili mieszkańcy wsi Pawłówek: Franciszek Rudowicz, Adam Rudowicz, Tomasz Rudowicz, Michał Stefaniak, Feliks Trzęsowski, Józef Kałóżny, Adam Kałóżny, Tomasz Staszak, Stanisław Kasperczak, Józef Balcerzyk, Tomasz Leśny, Michał Leśny, Wojciech Łyszczyński, Franciszek Łyszczyński, Wojciech Sałata, Michał Sałata, Józef Cichorek, Andrzej Dąbrowski, Florian Kudliński, Ignacy Grzegorski, Marcin Jeżyk, Wincenty Staszewski, Franciszek Bogacz, Teofil Bogacz, Wincenty Bogacz, Konstanty Rzepka, Teofil Rzepka, Konstanty Bazela, Stanisław Poradowski z Niedźwiad.
Do Zarządu OSP w Pawłówku zostali wybrani: Prezes - ksiądz kanonik Józef Szafnicki, Sekretarz - Michał Stefaniak, Skarbnik - Feliks Trzęsowski, Gospodarzem zaś został Wojciech Łyszczyński.
Ksiądz kanonik wystąpił do władz carskich z wnioskiem o zarejestrowanie i nadanie osobowości prawnej OSP Parafialnej. Władze carskie dokonały rejestracji i nadały osobowość prawną w 1911 roku. W tym też roku, w czasie pożaru młyna przy ul. Długosza w Kaliszu, oddział OSP Pawłówek brał udział w gaszeniu pożaru i po raz pierwszy nawiązał kontakt z OSP z Kalisza. Ówczesny naczelnik OSP w Kaliszu Stanisław Mystkowski, po zakończeniu akcji gaśniczej przeprowadził rozmowę z załogą OSP Pawłówek i wyraził szczególne uznanie.
Dzięki pomocy ofiarowanej przez prezesa Józefa Szafnickiego i mieszkańców wsi Pawłówek, w 1913 roku na placu ofiarowanym przez dr. Michała Stefaniaka została wybudowana drewniana, kryta dachówką remiza strażacka.
Rok później została zakupiona sikawka ręczna na podwoziu czterokołowym i beczkowóz. W czasie działań pierwszej wojny światowej oddział OSP ograniczał się jedynie do zabezpieczania i ratowania mienia. W dniu 11 listopada 1918 roku na radosną wieść o odzyskaniu niepodległości narodu polskiego, oddział OSP w Pawłówku brał udział w rozbrojeniu armii niemieckiej na dworcu kolejowym w Kaliszu. Jednostka zostaje przerzucona z dworca kolejowego do siedziby starostwa kaliskiego przy Placu Św. Józefa w Kaliszu, jako pierwsza obrona władz Starostwa Kaliskiego. W podziękowaniu za pomoc w rozbrojeniu armii niemieckiej Starostwo Kaliskie podarowało OSP w Pawłówku obraz Św. Floriana - patrona straży.
W dniu 26 grudnia 919 roku umiera nagle założyciel OSP - Prezes ksiądz kanonik Józef Szafnicki. W tym samym roku szeregi OSP opuszcza także naczelnik Stanisław Poradowski. Nowym Prezesem zostaje Feliks Kaminek z Majkowa, Naczelnikiem Andrzej Witczak, Sekretarzem Piotr Balcerzyk, Skarbnikiem Feliks Trzęsowski. W tym samym roku, na placu ofiarowanym przez Druha Wojciecha Łyszczyńskiego wybudowana zostaje nowa remiza.
W 1934 roku zostaje zakupiony sztandar i ręczna sikawka typu „Strażak". W1938 roku OSP Pawłówek zostaje wcielona w skład obrony poczty i telegrafu przy ul. Grodzkiej.
W okresie okupacji hitlerowskiej działalność zostaje zawieszona. W marcu 1945 roku przeprowadzone zostały nowe wybory władz OSP Pawłówek. Prezesem został Adam Rudowicz, Naczelnikiem Franciszek Bogacz, Sekretarzem Józef Cichorek, Skarbnikiem Józef Ślipka, a Gospodarzem Ignacy Bogacz.
W 1955 roku na wniosek przewodniczącego Gromadzkiej Rady Narodowej w Pawłówku Stanisława Tomczaka powstał Komitet Budowy Strażnicy. W 1959 roku społeczeństwo ufundowało dla OSP w Pawłówku sztandar i poczyniło starania o zakup samochodu.
Dokonano zamiany gruntów pana Wojciecha Łyszczyńskiego na 1 ha ziemi na Chrustach i w 1965 roku powstał pod przewodnictwem Jana Kowalczyka, Józefa Kałóżnego, Piotra Waszaka i Pawła Ugornego Komitet Budowy Nowej Strażnicy. Miejscowe społeczeństwo opodatkowało się i w roku 1973 strażnica została oddana do użytku.
W 1982 roku na walnym zgromadzeniu został wybrany nowy Zarząd OSP: - Prezesem został Leon Cierniak, Naczelnikiem Stanisław Rudowicz, Gospodarzem Czesław Wajgelt, Skarbnikiem Jan Wojtysiak, Sekretarzem Jan Kozłowski. Zarząd ten na swym pierwszym posiedzeniu postanowił pokryć dach blachą aluminiową oraz przeprowadzić remont podłóg.
W 1984 roku, po remoncie strażnicy, Naczelnik Gminy - mgr Stanisław Urbaniak za trud przy remoncie strażnicy uwieńczony został uroczystą sesją z okazji 40-lecia PRL.
OSP Pawłówek brała i bierze czynny udział zawodach sportowo-pożarniczych: w 1981 roku Gołuchowie I miejsce zajęła 2 grupa męska, 1982 roku w Krotoszynie uzyskała wyróżnienie, 1984 roku w Kobylej Górze I miejsce zajęła 2 grupa męska.
W 1989 roku strażnica wzbogaciła się w przyłącza gazowe i wodne. W tym też roku Prezesem zostaje Eugeniusz Frątczak, Naczelnikiem Jan Wojtysiak, Sekretarzem Jan Kozłowski, Skarbnikiem Roman Bazela, w skład komisji rewizyjnej weszli: Przewodniczący Leon Haraś i Członkowie Stefan Jankiewicz i Wojciech Łyszczyński.
W 1991 roku na walnym zebraniu została wybrana nowa komisji rewizyjna - przewodniczącym został Zbigniew Kraszkiewicz członkami Grzegorz Spaleniak
i Wojciech Łyszczyński.
W 1992 roku z powodu kryzysu finansowego sala OSP została wydzierżawiona firmie Atis.
W 1994 roku podjęto decyzję o zakupie samochodu „Żuk" - decyzję tą udało się zrealizować dzięki pomocy społeczeństwa w 1995 roku.
W 1996 roku na zebraniu sprawozdawczym wybrano nowy Zarząd OSP- Prezesem został Zbigniew Kraszkiewicz, Wiceprezesem Wojciech Łyszczyński, Gospodarzem Lucjan Zawada, naczelnikiem Grzegorz Spaleniak, zastępcą Roman Bazela, a Skarbnikiem Bogumił Cierniak. W tym samym roku podjęto decyzję
o rozbudowie strażnicy - budowę rozpoczęto w 1997 roku, a zakończono w roku następnym. Koszt budowy wyniósł 51 440 złotych plus robocizna mieszkańców.
W 2001 roku na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym został powołany nowy Zarząd - Prezesem został Kraszkiewicz Zbigniew, I Wiceprezesem Waldemar Kempiński, II Wiceprezesem Wojciech Łyszczyński, Naczelnikiem Grzegorz Spaleniak, Zastępca Naczelnika Roman Bazela, Skarbnikiem Bogumił Cierniak, Sekretarzem Józef Wszendybył, Kronikarzem Leon Cierniak. W skład komisji rewizyjnej - Przewodniczący Eugeniusz Frątczak i jako Członkowie Daniel Spaleniak i Czesław Wajgelt. Na tym zebraniu postanowiono wyłożyć plac kostką brukową. W 2003 r. OSP Pawłówek stała się posiadaczem prawa własności do gruntu.

Prezes - Zbigniew Kraszkiewicz


Ochotnicza Straż Pożarna w Piotrowie zawiązana została w 1962 r.
Na liście członków widniało wówczas 27 nazwisk spośród których wybrano zarząd w niżej wymienionym składzie:

  • Łatkowski Wacław – Prezes
  • Sikorski Stanisław – Naczelnik
  • Pinczewski Czesław – Gospodarz
  • Urbaniak Stanisław – Sekretarz
  • Jamrozik Kazimierz – Skarbnik

W skład Komisji Rewizyjnej weszli: Matyniak Jan jako Przewodniczący oraz Kij Roman i Urbaniak Stanisław jako członkowie. Tej właśnie grupie osób w głównej mierze wieś zawdzięcza powstanie tej organizacji. Nie była to łatwa praca zważywszy, że nie było wtedy żadnego pomieszczenia nawet na zorganizowanie zebrania, nie mówiąc już o podstawowym sprzęcie, o który dopominali się strażacy. Zwrócili się więc do GRN w Jastrzębnikach celem przekazania im szopy z P-2. Po otrzymaniu zgody mieli już gdzie umieścić otrzymaną w 1965 r. motopompę M-400 oraz kilka odcinków węży. Otrzymanie tego sprzętu było dla druhów bardzo istotne ponieważ chcieli być bardziej przydatni w przypadkach ratowania mienia ludzkiego wobec groźby pożaru.



Od tego czasu notuje się również  udział OSP Piotrów w zawodach strażackich, w których kilkakrotnie zajmowali czołowe miejsca. Niektóre sąsiednie wsie posiadały swoje domy strażaka, a szopa strażaków z Piotrowa przestała im już wystarczać. Marzył im się Dom Strażaka z prawdziwego zdarzenia. Kilka wizyt w GRN w Jastrzębnikach, w Powiatowej RN w Kaliszu i otrzymali działkę oraz pozwolenie na budowę. Otrzymali również zgodę na rozbiórkę szopy celem przeznaczenia materiałów z rozbiórki na budowę. Budowie tej członkowie jednostki poświęcili wiele czasu i trudu. Wartość wykonanych czynów społecznych oszacowano na kwotę 130 tys., natomiast kosztorys całego budynku wynosił 700 tys. zł. Budowę Rozpoczęto w 1970 r., a w 1972 r. można już było ulokować sprzęt w nowym pomieszczeniu, tj. w garażu. Równocześnie trwała budowa nowej szkoły i tu również członkowie z Piotrowa służyli pomocą, dostarczając codziennie wodę na budowę. W 1971 r. nastąpiła zmiana na stanowisku Naczelnika OSP. Miejsce Pana Sikorskiego Stanisława zajął Pan Szymczak Tadeusz. W następnym roku nastąpiły dalsze zmiany w składzie Zarządu. Miejsce Prezesa Łatkowskiego Wacława zajął Matyniak Jan, natomiast sekretarzem został Jakubczak Adam. W 1975 r. Prezesem organizacji został Sikorski Stanisław. W tym samym roku strażacy otrzymali motopompę M- 800 oraz komplet węży. Dom strażaka wymagał ciągłych uzupełnień, ciągle było mnóstwo do zrobienia zarówno w zakresie sprzętu jak i w obrębie całego budynku. W 1979 r. zmarł Naczelnik Szymczak Tadeusz, którego pożegnano z żalem. Jego miejsce zajął Pan Plota Józef. W tym samym roku zakupiono 10 mundurów. W latach 1983 – 85 nastąpiło wiele zmian w zarządzie. Od 1985 r. zarząd funkcjonuje w następującym składzie:

  • Jakubczak Adam – Prezes
  • Sipka Kazimierz – Naczelnik
  • Błaszczyk Krzysztof – Sekretarz
  • Leśny Zenon – Skarbnik
  • Pinczewski Leszek – Gospodarz

W skład Komisji Rewizyjnej wchodzą Pinczewski Czesław s. Jana – Przewodniczący oraz Góral Jan i Sołtysiak Henryk – Członkowie. Pan Jamrozik Kazimierz zrezygnował z funkcji Skarbnika ze względu na podeszły wiek. Natomiast Sikorski Stanisław zrezygnował z funkcji Prezesa ze względów zdrowotnych. Zarząd organizacji został znacznie odmłodzony, co nie ujmuje zasług działaczom ustępującym, którzy w okresie najtrudniejszym, tj. w okresie zaczątków organizacji w okresie budowy Domu Strażaka potrafili zmobilizować członków do wykonania wspaniałej pracy dla dobra całej wsi. Lata 1985 – 88 to właśnie lata rozbudowy, remontu oraz modernizacji. Warto wspomnieć o dużej pomocy finansowej ówczesnego Naczelnika Gminy – druha Stanisława Urbaniaka. W 1985 r. zmodernizowano instalację elektryczną celem podłączenia zakupionych 4 szt. nagrzewnic siłowych. Przystąpiono również do budowy sanitariatów i śmietnika. Wymagał również remontu cały dach a przy garażach założono rynny. W br. wykonana została boazeria w pomieszczeniu służącym na wszelkie zebrania i posiedzenia, a także pomalowano budynek wewnątrz i zewnątrz.  Członkowie komisji przeciwpożarowych przeprowadzają bieżące kontrole zabezpieczeń urządzeń elektrycznych oraz należytego porządku w obejściach gospodarskich. Członkowie OSP Piotrów są zawsze gotowi do udzielenia pomocy na każdy alarm w przypadku pożaru bądź też innych klęsk żywiołowych czy też w zabezpieczeniu ładu i porządku w czasie różnych imprez gminnych. Do tradycji strażackich należy też coroczna organizacja balu sylwestrowego.

Prezes OSP - Kazimierz Sipka


Ochotnicza Straż Pożarna w Pruszkowie została zawiązana w 1911 r. Założycielem organizacji był tutejszy młynarz Antoni Karbowski.
Na pierwszym zebraniu, które odbyło się pod gołym niebem, przyjęto 23 członków, wraz z Zarządem OSP w Pruszkowie. OSP włączona została do wspólnej gospodarki i wspólnej kasy OSP w Jastrzębnikach, gdyż cenzura carska nie pozwalała naszej organizacji pracować samodzielnie.

  • Komendant - Antoni Karbowski
  • Wicekomendant - Piotr Gilak
  • Wiceprezes - Teodor Szymczak
  • Oddziałowy topornik - Andrzej Stawowski
  • Oddziałowy sikawki ręcznej - Andrzej Frątczak
  • Oddziałowy działu wodnego - Paweł Siwicki
  • Trębacz - Ignacy Olejnik
  • Sekcyjny - Konstanty Kleczewski


Pod koniec 1912 roku Jednostka została oddzielona od OSP Jastrzębniki. Otrzymała własny beczkowóz dwukołowy i jako samodzielna jednostka zaczęła myśleć o własnym budynku. Pierwszą remizą, którą w 1925 roku, dzięki hojności sponsorów i aktywności Druhów, zastąpiła murowana świetlica, byłą drewniana szopa. Wraz z utworzeniem OSP w Pruszkowie powstała orkiestra dęta.

W 1925 roku organizacja liczyła już 58 członków. W tych budowlanych i organizacyjnych zmaganiach zrodziła się myśl zakupu sztandaru.

W czasie wojny budynek został zniszczony. Do jego odbudowy przystąpiono w 1946 roku. I tak działalność naszej OSP poprzez kolejne wybory i zmiany cywilizacyjne toczyła się dalej. Od sikawki poprzez wóz konny, aż do ery samochodów dojeżdżamy do lat dzisiejszych. Po drodze obchodzono 50-lecie istnienia OSP - były odznaczenia i uroczysta akademia.
W następnych latach przystąpiono do rozbudowy zaplecza przy świetlicy, dobudowano garaże, a stary garaż przerobiono na mała salkę. W roku 1966 OSP otrzymała od WSK Kalisz pierwszy samochód marki „Żuk", który służy Jednostce do dziś, biorąc udział w gaszeniu pożarów i zawodach sportowych. W roku 1985 obchodzono 75-lecie istnienia OSP Pruszków.
Dzięki sprawnej organizacji i zaangażowaniu strażaków oraz społeczeństwa w 2003 roku dokonano gruntownego remontu remizy.
Historia Orkiestry w Pruszkowie sięga 1913 roku. Przez ten okres przewinęło się kilku dyrygentów. W latach 1985 - 1999 kapelmistrzem był Antoni Nogaj. Zastąpili go kolejno: Pan Ryszard Tomaszewski i Pan Wojciech Musiał. Od 1 września 2001 roku Orkiestrą dyryguje Pan Marian Sikorski.
Orkiestra prowadzi bardzo aktywną działalność artystyczną. Uświetnia imprezy gminne, powiatowe i uczestniczy w uroczystościach kościelnych. Koncertuje również poza Wielkopolską. Dynamiczny rozwój Orkiestra zawdzięcza swym sympatykom i licznej grupie sponsorów oraz ambicji młodzieży w dążeniu do osiągnięcia sukcesów. W roku 2004 Orkiestra nagrała swoją pierwszą płytę CD, której nagranie wspomogło Starostwo Powiatowe w Kaliszu.

Prezes OSP - Józef Mirosław Wojcieszak


Ochotniczą Straż Pożarną założono w 1907 r. z inicjatywy społeczeństwa Rychnowa i przyległych wsi. Była jedyną jednostką w tym rejonie. Społeczeństwo Rychnowa i ówczesny Wójt Gminy Pamięcin – Jan Chenczke wyposażyli OSP w hełmy, pasy, topory, sikawkę czterokołową, beczki i skromne pomieszczenie. Ochotnicza Straż Pożarna liczyła wtedy 35 członków.

W 1909 r. z inicjatywy ks. Aleksandra Kokczyńskiego zostaje założony pierwszy Zespół Orkiestry Dętej. W 1910 r. rozpoczęto budowę domu parafialnego, który od początku służył także strażakom. W 1930 r. zakupiono samochód marki Ford – pierwszy samochód dla straży.

W czasie II wojny światowej wyposażenie Ochotniczej Straży Pożarnej zostało zniszczone i zrabowane. Pierwszym kapelmistrzem Orkiestry był profesor Benedyk z Kalisza, następnymi pan Jędrzejewski, a od 1926 r. Piotr Janczak. Od 1936 r. kapelmistrzem był Adam Pałczyński, który utworzył nowy zespół. W 1946 r. kapelmistrzem został Roman Popeluk z Piątku Wielkiego, który ponownie zorganizował Zespół Orkiestry Dętej.
W 1947 r. zakupiono następny samochód bojowy, brakujące instrumenty i inne wyposażenie.
W 1956 r. sprzedano stary, a zakupiono nowy samochód strażacki.
W 1959 r. przystąpiono do budowy remizy strażackiej wraz z gabinetem lekarsko-dentystycznym, świetlicą, pomieszczeniem dla Orkiestry i garażami.
W 1969 r. dom parafialny, z którego korzystała Ochotnicza Straż Pożarna został przekazany na kościelną kaplicę.
W 1979 r. podjęto decyzję o budowie nowej remizy z salą taneczną, pomieszczeniem sanitarnym, świetlicą oraz pomieszczeniami dla orkiestry. Budynek oddano do użytku 11 września 1983 r., łącząc tę uroczystość z obchodami 75-lecia Ochotniczej Straży Pożarnej. W dowód uznania za pracę włożoną w poprawę bezpieczeństwa przeciwpożarowego tj. wybudowanie funkcjonalnego obiektu, szkolenie i przygotowanie strażaków do działań ratowniczych przekazano jednostce samochód – Star do prowadzenia działań ratowniczych.     

Przy straży działa Młodzieżowa Orkiestra Dęta OSP w Rychnowie.

Szczególne miejsce w działalności jednostki OSP Rychnów zajmuje szkolenie i przygotowanie do uczestniczenia w akcjach ratowniczo-gaśniczych. Przykładem bardzo dobrego wyszkolenia są zajmowane miejsca przez sekcje na:

  • Gminnych Zawodach Sportowo-Pożarniczych

1979 r. – II m. grupa „s”
2000 r. – I m. grupa „m”
2004 r. – II m. grupa „m”
2004 r. – I m. grupa „ż”
2005 r. – I m. grupa „m”
2005 r. – III m. grupa „ż”
2006 r. – I m. grupa „ż”
2006 r. – I m. grupa „m"

Powiatowe Zawody Sportowo-Pożarnicze

1979 r. – II m. grupa „ż”            
2002 r. – IV m. grupa „m”
2006 r. – III m. grupa „m”
2006 r. – I m. grupa „ż”, która reprezentowała powiat kaliski na Zawodach Województwa Wielkopolskiego, zajmując 8 miejsce.
W tym miejscu warto podkreślić, że od początku swojej działalności ramię w ramię z bracią strażacką w zawodach brały udział druhny.

Jednostka strażacka z Rychnowa prowadzi działania ratowniczo-gaśnicze na terenie gminy i powiatu kaliskiego. Szczególnie wsławiła się w akcji ratowniczej zakładu „Stomil” w Poznaniu w latach 70-tych oraz 20 lat później przy ratowaniu kościoła Ojców Jezuitów w Kaliszu. W ciągu roku prowadzi od 10 do 15 akcji ratowniczo-gaśniczych, współpracując z Państwową Strażą Pożarną w Kaliszu.
Strażacy rychnowscy prowadzą również własną kronikę strażacką, w której opisują ważniejsze wydarzenia z życia ich bractwa. Strażnikiem kącika tradycji strażackich zajmuje się obecnie Marian Wąsiewicz.
Poprzez swą 100-letnią działalność w trudnych dziejach naszej Ojczyzny umożliwiła mieszkańcom Rychnowa i okolicznych wsi podtrzymanie polskich tradycji narodowych i obrzędów oraz rozbudzała uczucie patriotyczne. Rozsławiała dobre imię Braci Strażackiej na terenie powiatu kaliskiego, województwa wielkopolskiego w kraju i za granicą.

Prezes OSP - Marek Wąsiewicz


Ochotnicza Straż Pożarna w Skrajni Blizanowskiej powstała w 1922 roku. Pierwszymi inicjatorami zorganizowania OSP w Skrajni Blizanowskiej byli Franciszek Baranowski oraz Kasper Dobrowolski. Wówczas swój akces przynależności do OSP wyraziło 21 członków. Pierwszy Zarząd, jaki się ukonstytuował to: Kasper Dobrowolski - Prezes, Franciszek Baranowski - Naczelnik, Michał Dominiak - Skarbnik, Józef Wasik - Sekretarz, Kazimierz Kaźmierski - Gospodarz, Stanisław Stawikowski - Chorąży.

W początkowej fazie działalności podjęto decyzję o budowanie remizy strażackiej. Grunt pod budowę remizy podarował Druh Jan Kliszewski. W samą budowę zaangażowali się wszyscy mieszkańcy wioski, którzy dobrowolnie się opodatkowali na rzecz budowy. W tym samym czasie została zakupiona sikawka ręczna, która do dnia dzisiejszego jest sprawna technicznie. Ukoronowaniem trudu braci strażackiej było nadanie sztandaru, który stał się niekwestionowanym symbolem całej organizacji.

W roku 1925 Zarząd, ze środków własnych, zakupił wóz strażacki, który pozwalał uczestniczyć we wszelkiego rodzaju akcjach gaśniczych.
W roku 1934 zakupiono beczkowóz, syrenę oraz wybudowano drewnianą suszarnię na węże.
Kolejnym, bardzo trudnym okresem była II wojna światowa. W tym czasie straż nie rozwiązała się, lecz ciągle funkcjonowała.

Po zakończeniu II wojny {światowej strażacy zakupili mundury i czapki w celu odnowienia umundurowania, które zostało doszczętnie zniszczone przez okupanta.
Następnym bardzo ważnym momentem było podjęcie decyzji o budowie nowej strażnicy. W 1972 roku zakupiono działkę. Dwa lata później, gdy zgromadzono wystarczająco materiału, zalano fundamenty pod nową strażnicę z salą widowiskową. Kompleksowe prace rozpoczęto w 1975 roku, aby 8 lat później oddać strażakom nową remizę.

Nie sposób wymienić wszystkich, którzy przyczynili się do budowy nowej strażnicy. W budowę zaangażował się oprócz mieszkańców Urząd Gminy Blizanów. Uroczyste otwarcie odbyło się 22. 07.1983. W 1993 r. ze środków własnych oraz Kółka Rolniczego skrajni zakupiono samochód marki "Żuk". W sierpniu 1997 r. OSP w Skrajni obchodziło 75-lecie swojej działalności. W 2003 r. na Gminnych Zawodach Sportowo-Pożarniczych w Lipem strażacy ze Skrajni zajęli 2 pierwsze miejsca w kategorii młodzieżowej - grupa żeńska i męska.

Prezes OSP - Dawid Kmieć


Ochotnicza Straż Pożarna w Szadku powstała w 1965 roku. Jej założycielami byli: Władysław Jaworski z Zagorzyna - Naczelnik Rejonowy, Adam Sibiński - sołtys wsi Szdek, Adam Olejnik i Józef Bitner. Pierwotnie w szeregach OSP znalazło się 35 członków, w tym 25 czynnych i 10 popierających. Od pierwszego zebrania, przez trzydzieści lat funkcję Prezesa pełnił Józef Bitner.
W roku 1970 rozpoczęto budowę strażnicy, która zakończyła się pięć lat później.
W 1980 roku z okazji jubileuszu 25-lecia, odznaczeni zostali niektórzy Druhowie.
Chlubą OSP Szadek jest istniejąca od 1981 roku drużyna młodzieżowa, reprezentująca Jednostkę w zawodach strażackich.
OSP brała i bierze udział w akcjach pożarniczych i powodziowych.
W 1995 roku, dotychczasowy prezes Józef Bitner, złożył rezygnację z pełnionej funkcji. Na jego miejsce wybrano Ryszarda Urbaniaka.
W 1999 roku został wybrany nowy, funkcjonujący do dnia dzisiejszego Zarząd. W jego skład weszli:
Ryszard Urbaniak - Prezes, Ryszard Stefaniak - wiceprezes, Sławomir Filipowicz - Naczelnik, Stanisław Noskowski - Zastępca Naczelnika, Sylwester Wojtysiak - Sekretarz, Tadeusz Jerzyk - Skarbnik, Jan Dębowy - Gospodarz,  Józef Bitner - Kronikarz.

Z okazji jubileuszu 35-lecia istnienia wyremontowano strażnicę. Wymieniono okna, wybudowano sanitariaty, założono płytki - prace te wykonano w czynie społecznym, a materiały zostały zakupione przez Urząd Gminy w Blizanowie.
Wyrazem wdzięczności mieszkańców wsi dla strażaków było ufundowanie sztandaru, który uroczyście poświęcono i przekazano w dniu 17 września 2000 roku. Obecnie w szeregach OSP w Szadku działa 40 strażaków czynnych i ośmioosobowa drużyna młodzieżowa.

Prezes OSP - Ryszard Urbaniak


Ochotnicza Straż Pożarna w Zagorzynie została założona 25 marca 1955. Założenia dokonano w domu sołtysa wsi Józefa Kaźmierczaka z inicjatywy Stefana Wowra ówczesnego radnego i Stanisława Klajbra.
Dokonano wówczas wyboru pierwszego Zarządu OSP Zagorzyn, w skład, którego weszli:

  • Prezes - Stanisław Klajber,
  • Naczelnik - Stanisław Matuszczak,
  • Sekretarz - Stefan Wower,
  • Skarbnik - Józef Krawczyk,
  • Gospodarz - Ignacy Popiołek.

W chwili założenia OSP Zagorzyn liczyła 26 członków. Pierwszym pomieszczeniem OSP było prywatne mieszkanie wydzierżawione od Druha Leona Włodarczyka. W tym też roku zakupiono sprzęt: 4 kilofy, 2 gaśnice, 2 wiadra i 2 latarki naftowe.
W tym samym roku nowym Naczelnikiem został wybrany Druh Władysław Jaworski. W roku 1956 Komenda Powiatowa Straży Pożarnej w Kaliszu przydzieliła dla OSP Zagorzyn motopompę M-200-Z, z której jednak, ze względu na jej duże zużycie, nie było pożytku.
W 1958 roku, z dobrowolnych składek mieszkańców wsi Zagorzyn, zakupiona została nowa motopompa M-800 za sumę 22.700 złotych i 100 mb węża za kwotę 9.000 złotych. Poświęcenia motopompy dokonał ówczesny proboszcz parafii Pamięcin ks. Leon Wierzbicki.

W 1958 roku pod przewodnictwem Stefana Wowra, Skarbnika - Stanisława Klajbra i sołtysa Józefa Kaźmierczaka powołano Komitet Budowy Remizy - łącznie z salą. Materiały na budowę pozyskano z rozbiórki szkoły - byłego budynku strażnicy z czasów zaborów. Przy pracach rozbiórkowych, jak i transporcie uczestniczyła niemal cała społeczność wsi Zagorzyn.
W 1959 roku zakończono budowę remizy wraz z świetlicą - wybudowaną całkowicie w czynie społecznym, koszt zakupu materiałów pokryty był z dobrowolnych składek ludności miejscowej, jak i pozamiejscowej. Z Wydziału Kultury Rady Powiatowej w Kaliszu otrzymaliśmy kwotę 30 000 złotych.
W tym samym roku OSP Zagorzyn pierwszy raz brała udział w zawodach rejonowych w Żernikach, zajmując tam I miejsce. Również na zawodach powiatowych w Piwonicach zajęła I miejsce otrzymując radio „ Pionier" i 7 odcinków węży.
W 1961 roku Jednostka, na zawodach powiatowych w Opatówku, zajęła I miejsce.
Na przełomie lat 1964/65 dobudowano do istniejącego budynku garaż, a w 1971 r. syrenę elektryczną.

Na zawodach rejonowych Gminy Blizanów w 1978, 1979 i 1980 r. OSP Zagorzyn zajmowała I miejsca.

Od 2 października 1988 r. OSP w Zagorzynie posiada sztandar, który został ufundowany przez mieszkańców wsi Zagorzyn i Dojutrów. Jednostka OSP w Zagorzynie na obszarze swego działania brała czynny udział w gaszeniu pożarów zabudowań, lasów, pól. Podejmowała też szereg inicjatyw społecznych przy organizowaniu imprez kulturalno-oświatowych na szczeblu lokalnym i gminno-powiatowym.

Prezes OSP - Radosław Wower


OSP Żegocin powstała w 1961 roku a inicjatorem jej powstania był Józef Frelicki. W roku założenia powołano pierwszy Zarząd, w skład którego weszli: Prezes - Sobczak Marian, Naczelnik - Napierała Kazimierz, Sekretarz - Krywult Henryk, Skarbnik - Prymas Stanisław, Gospodarz - Frelicki Józef.
W momencie powstania OSP Żegocin liczyła 16 członków. W 1963 roku z wygospodarowanych przez jednostkę funduszy zakupiona została motopompa ręczna M- 400 i syrena ręczna.
W kolejnych latach, dzięki gospodarności i zapobiegliwości strażaków jak i pomocy mieszkańców, udało się zakupić kolejne elementy wyposażenia niezbędnego w akcjach ratowniczo-pożarniczych.
W 1964 roku zakupiono platformę ogumioną, którą transportowano sprzęt ratowniczy na miejsce pożaru. W tym samym roku funkcję prezesa OSP Żegocin objął Druh Henryk Krywult.
W 1975 roku udało się uzyskać z Komendy Rejonowej OSP w Pleszewie motopompę M-800 i od tego czasu Jednostka zaliczona została do grupy M-2.
OSP Żegocin prowadziła i prowadzi nie tylko działalność ratowniczą lecz również szeroko rozumianą działalność kulturalną. Do 1981 roku ta część działalności skupiała się w budynkach pałacowych. W tym właśnie roku rozpoczęto starania o budowę strażnicy - na ten cel zaadaptowane zostały pomieszczenia znajdujące się w budynku stanowiącym wcześniej stodołę. W roku 1986, na jubileusz 25-lecia istnienia Jednostki, oddana została do użytku, wybudowana staraniem strażaków oraz mieszkańców i służąca po dziś dzień, remiza.
Bardzo ważną częścią działalności OSP Żegocin jest praca z młodzieżą. Jednostka wielokrotnie zajmowała czołowe miejsca w imprezach rozgrywanych na szczeblu międzygminnym i wyższym; W latach: 1985, 1991, 1992,1996 wywalczono I miejsca w zawodach gminnych, zaś w latach: 1985, 1987, 1991, 1993 -1 miejsca w zawodach rejonowych
W listopadzie 2003 roku zawiązał się Społeczny Komitet Fundacji Sztandaru dla Ochotniczej Straży Pożarnej w Żegocinie, na czele którego staną Józef Frelicki. Komitet ten przy współpracy życzliwych sprawie ludzi rozpoczął starania o zgromadzenie na ten szczytny cel niezbędnej kwoty pieniędzy.

Prezes OSP - Józef Roman Kasprzak


http://www.osp-zerniki.pl.tl/

Ochotnicza Straż Pożarna w Żernikach powstała 15 kwietnia 1956 roku z inicjatywy grupy założycielskiej, w skład której weszli m. in. Druh Stefan Kaczorowski i Druh Jan Andrzejewski. Na zebraniu mieszkańców wsi Żerniki i Wyganki do OSP Żerniki zapisało się 34 członków, przyjęto statut i wybrano Zarząd, w skład którego weszli:

  • Stefan Kaczorowski - Komendant
  • Jan Andrzejewski - Zastępca Komendanta
  • Czesław Błaszczyk - Skarbnik
  • Antoni Kaczała - Sekretarz
  • Franciszek Grabiński - Gospodarz

W tym samym roku ze środków uzyskanych ze składek oraz darowizn mieszkańców zakupiono pierwszy sprzęt przeciwpożarowy, sikawkę ręczną oraz węże. Początkowo sprzęt ten przechowywano w pomieszczeniach, które udostępnił w swoim gospodarstwie Druh Michał Raczyk, następnie zaś wybudowano w systemie gospodarczym drewniany garaż. W 1957 roku OSP Żerniki otrzymała pierwszą pompę motorową.Wiosną 1958 roku przystąpiono do budowy remizy, która składała się z sali widowiskowej i pomieszczenia na sprzęt pożarowy. Remizę budowano w czynie społecznym, a roboty nadzorował Druh Jan Janasik. 3 lipca 1969 roku dokonano uroczystego otwarcia i poświęcenia nowej remizy.W 1980 roku, na walnym zebraniu członków, podjęto uchwałę o przystąpieniu do rozbudowy remizy. Budowę ukończono w 1987 roku - w nowym budynku umieszczono garaż na sprzęt, salkę zebrań oraz sklep. W 1989 roku ze względu na zły stan techniczny rozebrana została część remizy, w której znajdowała się sala widowiskowa.Od 3 maja 1992 roku OSP Żerniki posiada sztandar, który został ufundowany przez mieszkańców wsi Żerniki, Wyganki, Łaszków i Kurza.W dniu 10 grudnia 1995 roku zakupiony został ze środków własnych samochód „Żuk", który po zaadaptowaniu na samochód pożarniczy służy do dnia dzisiejszego.Na walnym zebraniu członków OSP w 2001 roku, z inicjatywy Prezesa Druha Andrzeja Kasprzaka, podjęto uchwałę o przystąpieniu do rozbudowy remizy o salę widowiskową i sanitariaty. Uroczyste otwarcie nowej sali zbiegło się z zorganizowanymi w Żernikach w dniu 18 września 2002 roku dożynkami gminnymi, których organizatorami byli mieszkańcy wsi Żerniki, Wyganki, Łaszków i Kurza.

Prezes OSP - Stanisław Olszyna


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gmina Blizanów
Gmina Blizanów
Piękne stare dwory, wiejskie kościółki, malownicza dolina rzeki Prosny, znaczne obszary leśne, bogate w owoce i grzyby są największymi atrakcjami turystycznymi gminy. Pod względem gospodarczym oferujemy wysoką produkcję rolną i wolę współpracy, przychylność mieszkańców i władz gminy, korzystnie położone tereny i budynki dla prowadzenia działalności gospodarczej oraz atrakcyjne tereny uzbrojone w gaz, wodę, telefony. Atrakcyjność naszą zwiększają dogodne warunki komunikacyjne z Poznaniem, Łodzią i Wrocławiem. Możemy zapewnić Państwa, że w gminie Blizanów spotkacie się z uprzejmością i gościnnością jej mieszkańców, a ze strony władz z przychylnością i pomocą.

Zobacz także